EdyktKsiążęcy

Obycia w Księstwie Callasu i Verllasu dotyczący

z pierwszego dnia miesiąca czerwca Anno Domini 1814

Nos, Adamus I de Pelleghrini-Frasatti:


§1.
W trosce o dobre obycie pośród poddanych naszych. A także dla spisania starożytnego zwyczaju, któren to od lat na ziemiach naszych obowiązywał tenże edykt wydajemy.

§2.
Nie godzi się to, by osoba najdująca się niżej w hierarchii społecznej jako pierwsza podczas publicznych uroczystości występowała. Zatem w czasie wystąpień oficjalnych, czy to wizyt dyplomatycznych, czy to przemówień w urzędach państwowych jako pierwsza winna głos zabierać osoba najwyżej w hierarchii stojąca, by dzięki swemu doświadczeniu oraz mądrości życiowej umysły młodszym otworzyć. A zatem jako pierwszy publicznie występować winien Książę, po nim zaś najstarszy funkcją baron, zaś po nim rycerstwo nasze wedle ustalonej wewnątrz stanu hierarchii.

§3.
Nie godzi się to, by osoba niższego stanu w swej zachłanności zwracała publicznie uwagę na błędy książęce, gdyż godzi to w przyrodzony autorytet monarszy. Jeśli zaś zaszłaby sprawa, iż Książę istotnie błąd popełnił winna osoba, która to dostrzegła kanałami prywatnymi tę informację monarsze zaanonsować. Dopiero jeśli monarcha błędu swego dostrzec by nie chciał - mimo prywatnego poinformowania przez poddanego - winien ów poddany zwrócić uwagę mu publicznie. Jeśli zaś sprawa się tyczy błahostek, które książę u swych poddanych dostrzeże, to winien on poinformować o takiejże błahostce swego poddanego kanałami prywatnymi. Jeśli zaś przewinienie znacznie wyższej rangi by było, winien monarcha (bądź osoba ze stanu) sprawę tę nagłośnić i na publiczne tory ją skierować.

§4.
Zwyczajem jest dobrym, iże do osób zajmujących znaczne miejsce w hierarchii społecznej zwracać się należy w należyty sposób. Przeto mówiąc o Księciu winniśmy używać zwrotu: "Jego Książęca Mość", zaś zwracając się bezpośrednio do monarchy: "Wasza Książęca Mość". Znajdując się w sytuacjach oficjalnych, podczas wystąpień publicznych winniśmy używać stosownej tytulatury wobec szlachty. Mówiąc zaś o arystokracie (baronie/baronessie) winniśmy używać zwrotu: "Wielmożny Baron"/"Wielmożna Baronessa", zwracając się do barona winniśmy mówić: "Wielmożny Baronie"/"Wielmożna Baronesso". Zwracając się zaś do rycerza/damy winniśmy używać zwrotu: "Dostojny Panie"/"Dostojna Pani", zaś mówiąc oń: "Dostojny Pan"/"Dostojna Pani". W sytuacjach prywatnych dopuszczalny jest zwrot "Don", zarówno wobec arystokracji, jak i rycerstwa.

§5.
Oświadczamy, że to cośmy tu zapisali, potwierdzone autorytetem Tradycji, od dziś prawem się staje.

/-/ Adam I de Peleghrini-Frasatti